Sinds een paar jaar kan het weer, en gelukkig maar, het Brusselse centraal station verlaten via de Hortagalerij zodat je meteen aan het Spanjeplein en de Grasmarkt staat. Zeggen dat dat zo'n 20 jaar niet mogelijk was! Het is een bijzondere plek, die galerij. Met die pilaren, die lijnen en krullen als decoratie op de muren en de pilaren, die trap met de smeedijzeren leuning, de vreemde vormen, lijkt ze een soort tempel.
Op het Spanjeplein staat op een sokkel het omvangrijke beeld van Don Quichotte en Sancho Panza. Het staat er echt op zijn plaats, op dat plein omgeven door hoge huizen en hoogbouw die de figuur van Don Quichotte als hemelbestormer versterken. Ik kan er lang (van de zijkant) naar kijken: hoe de ridder vol overmoed op de rug van zijn paard zit, de lans rechtop, en dan het contrast, de plompe schildknaap wat onderuitgezakt: we zullen wel zien wat er zal gebeuren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten