80 jaar geleden

80 jaar geleden installeerden de nazi's het Duizendjarig Rijk. Berlijn herdenkt dit jaar deze gebeurtenis. Onder meer met een expositie in het Documentatiecentrum Topographie des Terrors, Niederkirchnerstrasse 8. De paar foto's hierna zijn gemaakt in het aldaar gelegen openluchtmuseum.

Dans les rues d'Avignon: 67ième Festival d'Avignon (2)

Nog een paar dagen en het is weer voorbij, het Festival d'Avignon, dat grote feest van de podiumkunsten in juli in de Provence. Het aanbod is bijzonder overvloedig, zoals alleen al de straten van de binnenstad illustreren. Overal hangen alle gevels en muren vol affiches, naast en vaak over elkaar heen. En er is niet alleen dat. Om de haverklap probeert iemand de flanerende bezoeker een folder van weer een voorstelling in de bezwete handen te duwen. Elke ruimte in de binnenstad, groot of klein, maar meestal klein, gaande van een binnenplein tot een leeg pand, wordt benut (opgekalefaterd is in veel gevallen een beter woord) voor een of andere voorstelling. Wie iets van ambitie koestert op het vlak van podiumkunsten, moet zich in Avignon manifesteren. En het hoeft wellicht niet gezegd: ook hier zit tussen het koren veel kaf.

Bois du Cazier (2) - Le ventre de la terre

Er waren 136 Italianen onder de 262 doden van de mijnramp van 8 augustus 1956 in le Bois du Cazier in Marcinelle. Voor de ingang van de espace du 8 août 1956 werd in juli 2006 een kunstwerk van de Italiaan Antonio Nocera geplaatst: le ventre de la terre. Op zijn website noemt de kunstenaar het zelf Où la lampe passe. Het werd aangeboden door werkmensen van over de hele wereld, aangesloten bij INCA-CGIL, het Instituto Nazionale Confederale di Assistenza.

Je me suis inspiré de cette expression récurrente: le ventre de la terre. J'ai souhaité symboliser cette terre déchirée, mais aussi l'espoir, le rêve de tout le peuple italien à la recherche de travail puis de retour à la maison.

(Nocera in La Libre Belgique) 

(Où la lampe passe, le mineur doit passer.)

De aparte hoed van Bonaparte

Op de nu voorbije, zeer degelijke tentoonstelling Bonaparte aan de Schelde in het Museum Aan de Stroom (MAS) in Antwerpen was een van de blikvangers een van de hoeden van Napoleon Bonaparte. De tentoonstellingscatalogus leert dat de man er steeds een dozijn ter beschikking had, maar er bij zijn verbanning naar het eiland Sint-Helena maar vier van mocht meenemen. Het geëxposeerde exemplaar was er een van. Het is van bevervilt en zijde. 

Het vreemdste voorwerp dat op de tentoonstelling getoond werd was voor mij het ingelijste stukje textiel van de binnenkant van de lijkkist van de keizer op Sint-Helena. Een relikwie zeg maar.

(Detail uit het schilderij Onderweg van Waterloo naar Parijs van Marcus Stone.)

67e Festival d'Avignon

Al een paar dagen is het jaarlijkse Festival d'Avignon van start gegaan, dit jaar al voor de 67e keer. De 'pausenstad' is drie weken lang de place to be voor wie belangstelling heeft voor podiumkunsten. Drie weken lang zijn er de meest uiteenlopende voorstellingen te zien, een overvloed waaruit het niet gemakkelijk kiezen is. En ook dit jaar zijn internationaal bekende Belgische kunstenaars van de partij: Anne Teresa De Keersmaeker, Jan Lauwers, Jan Fabre.

(Menige voorstelling vindt plaats op de Cour d'Honneur van het Palais des Papes.)

Communicatie rond 1800

Dit tuig was in het Antwerpse Museum Aan de Stroom (MAS) te zien naar aanleiding van de tentoonstelling Bonaparte aan de Schelde. Het is een semafoor of optische telegraaf. Rond 1800 werd die gebruikt om berichten door te seinen. Semaforen stonden op hoge punten zoals kerktorens opgesteld, zowat om de tien à twintig kilometer. Door het bewegen van de armen vormde men letters. In die tijd slaagde men erin om een bericht op een kwartier tijd 200 kilometer ver te verspreiden.

Het geëxposeerde exemplaar uit Sint-Gillis in het Waasland maakte in 1809 deel uit van een keten langs de Westerschelde.

Zo'n twee eeuwen later moet men op zijn minst toegeven dat het vernuftig was.

Hotelkamers (3)

Hôtel du Casino in Saint-Valery-en-Caux (Normandië) staat bij een haventje.
De foto's zijn gemaakt in en vanuit kamer 202.

(Uit het raam)

(Het uitzicht gevat in de kamerspiegel)